D FOR DERRICK

D FOR DERRICK

Η νέα γενιά  θαυμάζει (δικαίως)  τον Steph,τον Klay,τον KD,τον Γιάννη και όλη αυτήν την παρέα. Τι γίνεται όμως με τους παλιούς μπασκετόφιλους;          
Να το θέσω αλλιώς… Αν τους λέγατε να γυρίσουν  πίσω τον μπασκετικό  χρόνο, τι ήταν αυτό που θα άλλαζαν ή θα προσπαθούσαν να  αποτρέψουν; Too easy.
Ο Rose ήταν το μεγαλύτερο  project του ΝΒΑ.The youngest  MVP.

Δυστυχώς παραμένει  το  μεγαλύτερο  what  if.Η τύχη βλέπετε δεν είναι  φίλη  όλων. Ο Rose  διαγνώσθηκε  με Ρήξη χιαστού. Δεν  τα  παράτησε. Δούλεψε, έκανε  αποθεραπεία  και ξαναγύρισε. Δεν  άργησε  όμως  να γυρίσει  και  ο εφιάλτης.  Ρήξη  μηνίσκου  στο  άλλο  γόνατο.  Όπως  λέει  ένα  λαϊκό ρητό  ‘’Τα δύσκολα είναι  για τους  δύσκολους’’.  Ο D-Rose δεν  είχε  σκοπό  να  τα παρατήσει .  Έπειτα  από  2 χρόνια  ταλαιπωρίας  γίνεται  trade στους Knicks  όπου στα μέσα  της σεζόν  διαγνώσθηκε   ξανά με  Ρήξη  μηνίσκου.  Κάποτε  θα λέμε την  ιστορία  του σε μικρότερους  και  δεν θα μας πιστεύουν. Ο  Derrick  δεν  θα ήταν ποτέ ίδιος σωματικά.  Ήταν πρακτικά  αδύνατο. 
Τι  άλλαξε  όμως ;
H ψυχή , το σθένος  ή  όπως   το λένε  στην  Αμερική…  never  give up!  Κάποια  στιγμή  πρέπει  όλοι  να καταλάβουν  ότι  παίκτη  δεν  σε κάνουν  τα  δαχτυλίδια .  Παίκτη  σε  κάνει  το  γεγονός  να  μπορείς  να συνεχίζεις  αυτό  που αγαπάς  παρά  τις  όποιες  δυσκολίες.  Όχι   ο  Rose  δεν  ξεπέρασε  τον  Jordan , όχι  δεν  έγινε  ο  καλύτερος  παίκτης  στον  κόσμο.  Άφησε  όμως  το στίγμα  του  ανθρώπου  που  δεν  τα  παράτησε  ποτέ.  Ο Rose είναι   μέρος  της   μπασκετικής  ιστορίας , που γράφτηκε  με  ολόχρυσα  γράμματα.  Ήταν  εκείνο  το βράδυ  που έβαλε  50  με clutch- plays  χαρίζοντας   την  νίκη  στην  τότε  ομάδα  του, την  Minnesota.  Τότε  που  μαζί  του  έκλαιγε  όλος  ο μπασκετικός  πλανήτης.

Μιλήστε  μου  λοιπόν  για δαχτυλίδια  και ρεκόρ.  Δεν  με αγγίζουν  καν.  Έχω  ζήσει  την ιστορία  του Derrick  βήμα  προς  βήμα. Έχω  κλάψει  μαζί  του.  Σχεδόν  έχω  πονέσει  μαζί  του. Κάνοντας  ένα  flashback  βλέπουμε  έναν  άνθρωπο  που  δεν  τα παράτησε  ποτέ.  Έναν  Basketball-holic.  Τον δικό  μας  σούπερ  ήρωα.  Τον δικό  μας  MVP. 

 D      F O R         D E R R I C K   !

-Shooter

Υ.Γ  Οι κινήσεις  του  για  το  μέγεθός  του  ήταν  η επανάσταση  της  εποχής.

Υ.Γ2  Ας  απολαύσουμε  τον  πιο  ρομαντικό  τύπο  του  ΝΒΑ.

Υ.Γ3  ‘’Μπορεί  να έχασα  στο  μπάσκετ   κέρδισα  στην  ζωή’’

Υ.Γ4  Με μία μεταφορά(–παραλληλισμό)  και λίγο φαντασία...ONE LAST DANCE  δεν είπε  ο Wade;
Ε  τότε  στην  περίπτωση  του  Rose  μιλάμε  για  το πιο  όμορφο  CD  χορού  που  έπαιξε  και  κόλλησε  στην  μέση.